سرآغاز شکفتن

سرشار از دلتنگی بودم ؛ با آفتاب نگاهش حرف ها داشتم .

با معراج نگاهش به فراسوهای مرزهای آسمان عشق بال گشودم

و در بیکران همه ی دوست داشتن ها چشم به حیرتی شور انگیز

سپرده بود آنجاکه کران تا کران دوست داشتن جاری بود و نگاهی که

ازعشق خدا بود ؛ حرف ها درسکوت بکر تنهایی روییدند ؛ عصاره ایی 

از دل همه ی عشاق تاریخ ؛ سرشار از جنون بید مثل مجنون لیلی ؛ 

لبریز از احساس شگفت فرهادبرای حک نقش عشق بر بیستون دل ؛

با تیشه ایی در دست های قدر عشق ؛

من دلم برای حرف های آیینه تنگ بود  !

چه کسی مسیح نمی شود اگر از مریم زاده شود ...

چه کسی عاشق نمی شود اگر از عشق زاده شود ...